A phygital program consisting of various exhibitions and virtual events including a mini symposium, multiple book launches, an auction, workshops and talks.
With the [un]social conditions of current cultural programming, Onomatopee asks the question: how can we still create enough space to discuss, question, and reflect upon social [design] matters collectively? Taking into account the [un]social, [a]political, and [im]material dimensions in which design behaves today, the [UN]SOCIAL DESIGN MUSEUM offers an on- and offline space to present and discuss a wide variety of design-related issues.
The program takes shape both physically and digitally, and offers a multitude of approaches towards design. From design criticism to expanded fashion practice, and from democratic design to design theatricality. Alongside Onomatopee’s self-initiated projects, a wide range of experts and upcoming talents from the field of graphic design, fashion, cultural studies, sociology and product design will be represented by Onomatopee in October and during Dutch Design Week.
MORE (DUTCH ONLY)
Onomatopee Projects presenteert het [UN] SOCIAL DESIGN MUSEUM: een phygitaal programma bestaande uit real-life tentoonstellingen, [online] symposia, boekpresentaties, workshops en lezingen.
Met de a-sociale omstandigheden waarin de Dutch Design Week dit jaar vorm krijgt, stelt Onomatopee de vraag: hoe kunnen we toch genoeg ruimte creëren om sociale [design] kwesties te bespreken, te bevragen en erover na te denken? Het [UN] SOCIAL DESIGN MUSEUM biedt een on- en offline ruimte om een breed scala aan [sociale] ontwerpvraagstukken te presenteren en te bespreken.
Het programma krijgt zowel fysiek als digitaal vorm en biedt een veelvoud aan benaderingen van design. Van ontwerpkritiek tot expanded fashion practice, en van democratic design tot design theatraliteit. Naast de zelf geïnitieerde projecten van Onomatopee wordt in oktober en tijdens Dutch Design Week een breed scala aan experts en aanstormend talent uit de grafische vormgeving, mode, culturele studies, sociologie en product design vertegenwoordigd door Onomatopee.
Tentoonstellingen / projecten:
Rietveld by the People is een project van Lucas Maassen dat onderdeel is van een langlopender programmalijn: de residency for the people. Met de residency for the people beoogt Lucas Maassen samen met Onomatopee een residentieplek te bieden beschikbaar voor niet alleen ontwerpers of kunstenaars, maar gewoon voor iedereen met een goed idee. Naast de Catharinakerk is Lucas Maassen druk bezig de fysieke residentieplek / bar te bouwen, die hopelijk snel onder de heersende omstandigheden open kan. Met Rietveld by the people is Lucas op zoek gegaan naar DIY rietveld stoelen op marktplaats. Het was de wens van Rietveld dat zijn ontwerpen beschikbaar zouden zijn voor groot publiek - een soort open design avant la lettre. De zine publicatie is nog in the making en zal binnenkort verschijnen.
MODUS is een andere, langlopende samenwerking binnen Onomatopee. Modus is een platform voor expanded fashion practice en heeft ten doel om het gat tussen mode theorie en mode praktijk te dichten. Wat ooit begon met een publicatie en glossary, is nu uitgebreid met een interactieve en groeiende website waar verschillende spelers uit het modenetwerk elkaar kunnen vinden. Hier zien we een installatie die dient als groeiende bibliotheek en is gekoppeld aan een 3 daags mini symposium dat gister van start is gegaan MODUS - Conversations. Die gesprekken kunnen via onze Twitch pagina als livestream worden bijgewoond.
In the name of <3 is een project van grafisch ontwerper Charlie-Camille en gaat in op de historische, technologische en politieke lading die het hartsymbool met zich meedraagt. Het hartsymbool wordt vaak gepresenteerd als een onschuldig symbool dat voor liefde staat. Maar de historie van het hartsymbool laat het koloniale verleden weerklinken, we liken alles op sociale media met hartjes en die data wordt gebruikt door corporate grootheden om geld te verdienen, en het symbooo voor liefde wordt eveneens op grote schaal gebruikt door extreem-rechtse politieke bewegingen. Wie claimt liefde? En is het hartjes symbool wel zo onschuldig als we denken?
The phantom of design is een tentoonstellingsexperiment dat inspeelt op de huidige omstandigheden waar we mee moeten dealen. Het project spitst zich toe op het onderzoeken van de aura van een design object - hoe deze via massamedia aan de hand van afbeeldingen, 3D renders, en publiciteits tools wordt gedistribueerd. Waar voorheen het fysieke object de hoofdrol speelde, is sinds enige tijd het fysieke object helemaal niet nodig om een product of droom te verkopen. IKEA catalogi zijn volledig virtueel gerenderd, maar die zijn zo realistisch dat de consument eigenlijk voor de gek gehouden wordt. We worden als het ware gegrepen door de geest van het object, de phantom, die ons misleidt en in de ban houdt van de schim van het object.
Gedurende 9 dagen nemen 9 verschillende ontwerpers het podium in een stage setting die die theatraliteit van de mediatie van het ontworpen object weerspiegeld. Het tentoonstellingsontwerp is door Felicity Morris gedaan en is geinspireerd op de Phantom of the Opera. Elke dag wordt het project van die dag gelivestreamd.
Diagramming Fluidity is een project van mode onderzoeker en visueel sociologe Floriane Misslin. Het onderzoek is gebaseerd op gesprekken / interviews met modefotografen die allen op hun eigen manier gender fluiditeit in hun werk actief onderzoeken en uitvoeren. Aan de hand van die interviews heeft Floriane diagrammen gemaakt en in overleg met de geinterviewden omgevormd tot manifesto’s die de huidige omstandigheden binnen de mode industrie bevragen en pleiten voor meer gender fluiditieit binnen mode en met name modefotografie. Zowel de muur installatie als de zine publicatie zijn vervaardigd met de riso printer van Onomatopee.
Cross Cultural Chairs is een onderzoeksproject van Matteo Guarnaccia dat ingaat op het sociale, technische, cross-culturele en anthropologische aspect van zitten in een globale context. In 8 maanden tijd reisde Matteo af naar de 8 hoogstbevolkte landen om samen met ambachtslieden, historici, curatoren, ontwerpers en de gemeenschap in dat land op zoek te gaan naar de ultieme stoel die dat land en haar culturele waarden representeert. Hier zien we niet de 8 verschillende stoelen, maar de stoel waar het onderzoek allemaal mee begon: de witte plastic terrasstoel die massaal geproduceerd wordt op globale schaal en letterlijk in ieder land terug te vinden is. Daarnaast zien we een visueel beeldverslag van 8 maanden research en worden er kritische vragen gesteld.
Ode to Construction - Abstraction in the Digital Age is een onderzoeksproject van grafisch ontwerper Polina Joffe naar de Russische constructivistische en suprematistische bewegingen van de begin 20e eeuw. Het project ontstond vanuit een fascinatie voor de ideologieën en visuele esthetiek van deze beweging, waar Polina veel overlapping zag met de presets van grafisch ontwerp waar ze in getraind is: witte achtergrond, zwarte letters, rode accenten. Polina heeft een code generator laten maken die je in staat stelt om je eigen ‘constructie’ te maken en thuis te printen (art for all) - een van die dugitale constructies is i.s.m architect Kaisa Karvinen vertaald naar een ruimtelijke installatie bestaande uit metalen objecten - en de publicatie duikt aan de hand van een essay van Madeleine Morley en Max Boersma in op de historische, technologische en hedendaagse context van de constructivisten en hun ideologieën, als vertaald naar het heden door Polina Joffe.